Bir gün gelecek ve bilgisayar tarihinde bir oyun türündeki neredeyse tüm oyunlar kült olacak deseler, hayatta inanmazdım. Yahu harcanabilir her başlık bu piyasada, tadı geçer, mevsimi unutulur derdim. Ben böyle gördüm, bizim bahçelerde her ağacın malı yenmezdi zira. Kimi ilacı alırdı, kimi gölgede kalırdı. Ne hikmetse büyük olgunluk hadisesi denk düşmüş.
Bu türden saymaya başlayalım. Splinter Cell, Metal Gear Solid, Max Payne, Hitman, hatta Grand Theft Auto bile denebilir. Aksiyon macera hikayeleri yani. Her birinin maşallahı var yahu, olmuyor ki böyle hepsi güzel, hepsi güzel?
Ve şimdi de her nasılsa reklamı yapılmamış, gelmiş ama duyulmamış bir cevher avuçlarımızda. Kill Switch!
(Duvara saklanıp ateş etmek çok önemli.)
Önce Xbox, akabinde PS2 versiyonu boy gösteren KS, şimdi de PC monitörünü süslemek üzere yanıbaşımızda. Aksiyon, silah, tek kişilik ordu, sessizlik, eğlence, tahribat, hikaye vesaire. Hepsi aynı cümlenin, hatta iki kelimenin içinde bir arada.
Şimdi tabi haliyle insan yazıyı okuyup “Yahu” der, “madem canavar gibi oyun, neden reklamı yapılmamış”? ben de haklısın birader diye cevap veririm, neden yapılmamış acaba, ben de fikir yürütemiyorum. Yani birçok firma sırf arka fondan nitroyu bastırıp dandik oyunları pohpohlayarak satarken, bu oyuna nasıl olur imza atmazlar, garip.
O değil bu değil de, materyal güzel. Şöyle ki;
Oyunu ilk kurmaya başladığımda, biraz hevesliydim. Zira hem övülen bir oyundu, hem PC için hep iyi oyunların çıktığı bir türde şansını deneyecekti hem de reklamsız geliyordu. Ne diyeyim, pek başarı şansı vermedim –ki dediğim oldu da insanlar farkedemedi- ama hasretler içinde bekleyedurdum. Ve gün bugündür, taş gibi oyun ve ufak hatalar silsilesi ile bir yeni yolculuk.
Şimdi, karakterimiz bir gelecek savaşçısı. Nasıl oluyorsa oluyor işte, bugünün topraklarında, bugünün düşmanlarında ve bugünün hayatıyla oynuyoruz ama adamımızın teçhizatı ve yardımcıları pek bugün bazında listelenmiyor. Ne demek istediğimi ancak oyunu oynarsanız anlarsınız diyebilirim. Karakterin zira maşallahı var, ne bulsa kullanabiliyor.
(Helikopter mi? Hiç sorun değil.)
Oyunun grafikleri gerçekten çok güzel. Aslen iki arada bir derece, ama olması gereken de buymuş. Şimdi Splinter Cell’deki inanılmaz yumuşaklık, Metal Gear’daki askeri hareket gerçekliği, Hitman’deki görüş açısını hayal edin. Bunların hepsini veriyor oyun ama birazcık daha geride kalmış bir teknolojiyle verip donanım ihtiyacını da geri çekiyor. Karakter hareketleri yeterince hızlı ve yumuşak, nişan alması kolay ve düşmanlar bulundukları ortamdaki duvar, çıkıntı, koltuk gibi şeylerin boşa durmadığını gösteriyor. Üstelik bunlar için gereken, çok mütevazi ve basit bir sistem ne güzel ki. Herkesin evindeki birkaç nesil önceki sistemlerde oyunun çalışmaması için hiçbir sebep yok. Hem de detaylar karşınızda. Zaten fazla bir ayar olmadığından, çözünürlük değiştirerek hemen oyunun keyfine dalıyorsunuz.
