Artık zamanı geldi. Yıllardır genç/yaşlı, kadın/erkek demeden şeytan gibi insanlarımızın içine giren, Avrupa Birliği yolunda tek engelimiz olan bu canavara bir “Dur” veya “Taşıt giremez” demenin zamanı gelmedi mi sizce de?
Bu gaflet uykusundan uyanmanın zamanıdır şimdi! İşte gerçek: Atari salonu diye bir şey yok! Hiçbir zaman olmadı! “Atari” diye bildiğimiz salonlarsa aslında sıradan birer oyun salonu! Atari aslında bir, evet bir, firma!
The Lost Expedition, ilk Pitfall gibi bir platform oyunu. Ancak oyunun yapısında ufak-tefek birkaç değişiklik yapılmış elbette. Genellikle çevrede dolaşıp sağa sola atlayarak verilen basit görevleri tamamlamaya çalışıyorsunuz. Buna ek olarak da kelebekleri ve “idol”leri toplamaya çalışıyorsunuz. Idol’leri, Shamon Shop’tan, yani Shamonlar’dan bir şeyler satın almak için kullanıyorsunuz. Bunların arasında ekstra sağlık, breakdance (breakdance yaparak düşmanlarınızı öldürebiliyorsunuz bu hareketle), ormanda veya mağaralarda yolunuzu bulmaya yardımcı olacak notlar satın alabiliyorsunuz.
Oyunun oynanışı Atari 2600’deki veya Amiga’daki platform oyunlarından farksız. Belirli bir hak sayınız var (ekstra sağlıkla artırabileceğiniz). Haklarınız bittiği zaman bölümün başından oyuna yeniden başlıyorsunuz. Oyunu herhangi bir yerde kaydettiğiniz zaman da yine bölümün başından devam ediyorsunuz. Bu klasik ve eski bir sistem. Ancak bazen sizi çıldırtabiliyor. Aslına bakarsanız, sinir bozucu olan şey bu “save” sistemi değil, kontroller. The Lost Expedition, PS2’den birebir çevrilen bir oyun. Bu yüzden mouse desteği yok. Ve bu yüzden kamera çok, çok, çok kötü. Devamlı değişen bir kamera var oyunda.
Adventure unsurlarıysa arka planda kalıyor The Lost Expedition’da. Basit, kolay geçilebilen, ama eğlenceli birçok bulmacayla karşılaşıyorsunuz oyun boyunca. Yeni Pitfall, aslında çok daha iyi bir oyun olabilirdi. Ama bu kontrollerle, imkânsız. Pitfall oynamak istiyorsanız, PS2 veya diğer konsol versiyonlarını deneyin. Ha, Burak, hadi gitmiyor muyuz Atari salonuna oğlum, annemden para aldım.
