Zaman geliyor ve geçiyor, kahramanlar hep aynı. Ne olacaktı zaten, onlar unutulmamak üzere kahraman seçilmediler mi? Açıkçası ben ilk kez oyunlarla tanıştığımda Sonic vardı, hatırlamamak imkansız. Oraya buraya zıplayan bir kirpi, dönerek düşmanlarını öldürür ve yüzük tarzı materyaller toplardı. Güzel görünüyor tabi, unutulmayanlara bir puan daha. Seneler geçtikçe birçok oyunla çıktı karşımıza. Şimdi de onun garip maceralarından biri daha. Yine kötü doktor, yine Sonic ve arkadaşları ve yine yine ortalıkta bol şatafatlı bir koşuşturmaca hali.
Kirpi dediğin biraz da diken batırmalı
Eldeki oyun bu girişi haketti mi peki? Malesef büyük oranda hayır. Nedenleri de aşağıda.
Öncelikli olarak standart bir platform oyunu olsa da, konusunu bilmek faydalı olabilir demek isterdim. Acaba kötü adam ve iyi adamlar hikayesini tekrar dinlemek, bize ne fayda sağlar? Sonic’in hikayesi hep tekrar ve hep tekrar. Ufak bir değişiklik belki; artık adamlarımız kentte, sahillerde ve benzeri mekanlarda koşturuyor. Herkes kozmopolit olmuş sanırım. Her neyse, oyunu almayı başardınız diyelim. İlk karşınıza çıkacak şey geçilemeyen bir başlangıç videosu. Tüm oyunlarda özellikle nefret ettiğim tek özellik. İyi birşeyler yapmaya çalışmış olabilirsiniz, muhteşem bir çalışma için zaman harcamış olabilirsiniz ama neden saygıyı zorla almaya çalışıyorsunuz yapımcı arkadaşlar? Ben o an izlemek istemiyorum belki, durmaksızın oyuna başlamak peşindeyim? Gerçi fena görüntüler değil. Dağılan bir kent ve bunu yapanlar ve kahramanlarımız üzerine kurulu bir akış.
Videoyu geçtikten sonra karakter seçip, oyuna giriyoruz. O da ne? İki medyaya yayılmış bir oyun ve malesef ki en son beş sene önce kullanılmış bir grafik motoru ile hazırlanmış. Hani karakterlerimizin destanlık geçmişi, hani günümüz teknolojisi? Nerede o seneler önce bile aşık olduğumuz üç boyutlar? Basit eklem grafikler ve bir şeye benzemeyen arka plan. Etkileşimimiz olmayan yerler vektör grafiklerle donatılmış, esas oğlanlar ise genelde jöle gibi yumuşacık. Hem de köşeli jöleler. Çok mu acımasızım? Hele bir de oyunu oynarken çektiğim azabı düşünün derim. Gerçi bir düşünce sabit her birimizde, “oyun güzelse, grafikler her zaman ikinci planda kalır”. Ama kalanı da gerçekten yetmiyor kurtarma yazılısında. O kadar fazla sorunlu yer var ki, anlatmaya başlasam sonu gelmeyecek. Kamera açıları diye bir parantez açalım. Hangi kameralar? Ne açısı? Bir oyun hem aşırı hızlı, hem de bu kadar yavan görünüşlü olabilir mi sizce? Deneyin ve görün.
