Beyaz perdeden oyun dünyasına, oyun dünyasından beyaz perdeye bir çok geçiş yaşandı, halada yaşanmakta. Yalnız Riddick'in diğerlerine göre ilginç bir farkı var. İlk defa oyununun geliri, filmin gişe gelirini solladı. Evet yanlış okumadınız. Yapımcılar filmden çok oyundan para kazandılar.
Her katilin tek korkulu rüyası; Butcher Bay
Oyunun adı yeterince uzun olduğundan (The Chronicles of Riddick : Escape From Butcher Bay - Developer's Cut) kısaca Riddick demeye karar verdim. Öncelikle konumuzdan bahsedelim. Oyun sadece bir kaç ayrıntısı ile filmlerine benziyor o kadar.
İşte kahramanımız, yoksa katilimiz mi demeliydim?
Riddick'in hapishaneye düşmesi ana konu, ama orada yaşadığı hiçbir aksiyon filmde yok. Yapımcılar her iki filmi de izledikten sonra ayrı bir tat vermek istemişler ki gayet başarılı olmuş. Hapishaneye düştükten sonra ufak ufak etrafta dolaşıp neler olduğunu araştırıyoruz. İlerledikçe kaçış planları hazırlamaya, atraksiyonlara dalıyoruz. Amacımızı gerçekleştirmemiz için bir çok karakter bize yardım ediyor. Ama maalesef hiç biri karşılıksız bir fikir bile söylemiyorlar. Önce istedikleri ufak, bazen de uzun sürecek görevleri yapmamız gerekiyor. Genel olarak FPS olarak oynadığımız Riddick, bir şeylerin üzerine çıkarken, tırmanırken vb. durumlarda üçüncü gözden oynuyoruz.
Butcher Bay'deki ilk günüm
Ana menü gerçekten değişik olmuş. Riddick'i diğer örneklerinden ayıran ve ilk göze çarpan özellikleri aşağıya baktığınızda ayaklarınızı görmeniz, kurşun yediğinizde gerilemeniz/kontrolün zorlaşması ve bakış alanının sapıtması. Silahsızken yumruk yumruğa dövüşmek ise apayrı bir tat. Sağ, sol, direk ve aparkat atabilme şansınız var.
Yeni yuvamız
Bunları seri halde de bir kombo gibi kullanabiliyorsunuz. Yumruklarınızın dışında kesici aletler, tornavida gibi ilginç silahların yanı sıra bildiğiniz sıradan pompalı tüfekler de mevcut. Malum hapishane olduğundan alan baya geniş. Geniş alan ise uzun yüklemeleri hatırlatır bana. Neyse ki Riddick'de çok sıkıcı uzun yükleme ekranları yok. Genelde uzunca bir süre kısa yükleme ile oynuyorsunuz. Etraftaki materyaller pek etkileşimli değil. Tutup sadece ölüleri taşıyabiliyorsunuz o kadar. Son zamanlarda iyice geliştirilen fizik motorlarından birinin kullanılmamış olması ufak ama önemli bir eksi.
Işığı açılmış Doom 3 grafikleri
Riddick, görsel olarak Doom 3'e yakın. Özellikle karakterler çok benziyor. Devamlı etrafta dinamik gölge efektleri kullanılmış. Çevre grafikleri gerçekten göz alıcı. Genelde karanlık yerlerde geçmediğinden kapmaların, çevre öğelerinin kalitesi direk kendini belli ediyor. Her şey bir yana Riddick, belki de şimdiye kadar gördüğüm en iyi sanal ortama geçirilmiş karakter. Hiçbir ayrıntı gözden kaçırılmamış.
Modellemeler gerçekten kaliteli
Yumruk yumruğa kavga sahnelerinde vurduğunuz yere göre kan akması, yüzün şişmesi, gözlere kan dolmasına kadar ayrıntıya girilmiş. İşin en güzel kısmı ise bu kadar çok ayrıntı olmasına karşın benzer grafikteki oyunları göre çok rahat ve akıcı çalışması. Bazı yerlerde kasılmıyor değil. Ama Doom 3 ile karşılaştırıldığında rahatlıkla ciddi hız farkı ortaya çıkacaktır. Buda yapımcıların ne kadar özenli çalıştığının göstergesi. Bir diğer ilginçlik ise son zamanlarda özellikle Mtv kanalında sıkça boy gösteren şarkıcı Xzibit'in seslendirdiği karakter. Kendisine fazla benzeme de duyduğumda direk anladım o olduğunu. Oyunun DVD olmasının güzelliği ise ilerledikçe yapım aşaması, özel çalışma resimleri gibi ayrıntıların açılması. Sadece yarım saatlik oynayışın ardından açılan yapım arkası videosunu özellikle tavsiye ederim ki yaklaşık 30 dakika uzunluğunda.
Son Sözler :
Kötü anıları genelde olduğu gibi sona sakladım. Öncelikle Riddick oynanışa göre 4 ila 10 saat gibi bir değerde bitiyor. Ortalama bir oyuncu 6 saatte rahatlıkla bitirebilir. Şimdi Half-Life 2 ile bunu karşılaştırdığımda arada ciddi bir uçurum oluşuyor.
Teker teker gelin, hepinize yetecek kadar var
Öte yandan Max Payne ile karşılaştırırsak kabul edilebilir. Şahsi görüşüm ise oyunun kısa olduğundan yana. Verdiği zevke göre tam anlamıyla tadı damağımda kaldı. Bunun dışında ufak tefek görsel hatalar var ki en kötüsü öldürdüğünüz birini taşırkenki gölgeniz. Eğilip bir elinizle elemanı tutup sürüklerken yerde oluşan gölgenizde elleriniz boş gözüküyor. Bir diğer eksiklik ise atmosfer. Olaylar o kadar kolay ilerliyor ki insan kendini mekana veremiyor. Bu ufak ayrıntıların dışında Riddick, Half-Life 2'den iyi olmasa bile kesinlikle Doom 3'den kaliteli bir yapım ve rahatlıkla yılın en iyi 5 fps oyununun içine girebilir.
