Geçtiğimiz yılın hit oyunlarından F.E.A.R'da son olarak, içinde olduğumuz şehirde küçük çapta bir nükleer patlama olmuş, tam kurtarma helikopteriyle kaçacak iken Alma isimli küçük psişik ve deli kızın peşimizi bırakmadığına şahit olmuştuk. İşte çıkarma noktası, yani Extraction Point'de hikayeye tam bu noktadan devam ediyor.
I fear no beer!
Her klasik devam oyununda olduğu gibi Extraction Point hikayesinin daha büyük, daha korkunç, daha heyecanlı olduğunu idda ediyor ve önceki oyunda kafanızda oluşan hiç bir soru işaretini yanıtlamadığı gibi, hikayeye yeni tek bir şey bile katmıyor, üstüne birde yeni sorular getiriyor. Paxton Fettel'ın ansızın mezarından çıka gelmesi ve klon ordusunu uyandırmasıyla korku tünelimize giriş yapmış oluyoruz.
Bildiğiniz gibi son zamanlarda genişleme paketleri, klasik, esas oyunun üzerine kurulan oyunlar olmaktan öte kendi başlarına çalışan oyunlar. Bu bence hem oyuncular adına hem de yapımcılar adına olumlu bir gelişme idi. Ama bunu Extraction Point için söyleyemiyoruz maalesef. Orijinal FEAR olmadan Extration Point'i kurmanız mümkün deil. Eliniz değmişken mevcut en güncel yaması olan 1.08 sürümünü de kurarsanız iyi olur. Son yama ile beraber geniş ekran desteği oyuna eklenmiş. İlk F.E.A.R'dan bu yana gelen yamalarla beraber oyun epey bir optimize olmuş ve nispeten eskisinden daha az zorluyor PC'mizi. Yine de oyunu hakkıyla oynamak için epey iyi bir sisteminiz olması gerektiğini hatırlatayım. Detayları kapatılmış bir F.E.A.R ilk Half-Life'dan çok da farklı gözükmüyor.
Korku faktörü
Oyun Havoc fizik motorunu kullansa da etraftaki objelerle çok fazla amaçlı etkileşim içinde olduğumuzu söylemek zor. Yani HL2'deki gibi fiziği kullanarak küçük bulmacalar çözdüğümüzü, düşmanlarımızı alt ettiğimizi söylemek imkansız. Anca etrafta cephane ve silah bulabileceğiniz, kırarak açtığınız kutular var. Bunun dışındaki cisimler, her ne kadar kırıp dökebilseniz de dekordan ötesi değil.
Atmosfer bildiğiniz F.E.A.R atmosferi. Sesler, etkileyici ışıklandırmalar, çeşitli böö! script'leri, herşey fazlasıyla korkutucu. Gelin görün ki aynı kalan tek şey keşke sadece atmosfer olsaydı. Hiç bir değişiklik, yeni kaplama, animasyon, dişe dokunur bir yenilik yok! Hatta Extraction Point oynayan birini gördüğünüzde F.E.A.R'dan ayırt etmeniz hayli zaman alacaktır. Mekan ve harita tasarımlarını geçtim, kaplamalar bile öyle can sıkıcı ki bir süre sonra işkence gibi gelmeye başlıyor.
Korkunun ecele faydası
Yeni ne var diye baktığımızda düşmanlarımızı kesip biçmeye yarayan bir lazer, saniyede bilmem kaç küsur mermi atan bir mini-gun, portatif bir turret gibi sadece bir süre eğlenceli olabilecek üç yeni silah ve F.E.A.R'dakilerin benzer versiyonları olan bir kaç yeni düşmandan ibaret. Temelde oynanışa bir yenilik veya değişiklik getirmiyorlar
Korku tüneli
Extraction Point'deki mekanlar F.E.A.R'dan ayırt edilmese de çatışmalar nispeten daha eğlenceli. Düşman sayısı oldukça fazla ve yapay zekaları evlere şenlik. Yapay zeka hakkında şöyle bir örnek vereyim.Hani hepimiz ilk Half-Life'ı oynarken askerlerin yapay zekasına hayran kalmıştık ya; ben Extraction Point oynarken klon askerlerine öyle hayran kaldım. Çatışma taktikleri, tepkileri, küfürleri(!), kendi aralarındaki kavgaları, kısacası herşeyleri oldukça insansı. Yine de karşınızdaki düşmandan tam randıman almanız için oyunu extreme olmasa da yüksek zorluk seviyesinde oynamanızı tavsiye ederim. Neden derseniz, örneğin bir çatışma anı siz kör bir noktada, bir kutunun arkasında belkiyorsunuz. Ne düşman çıkıp size saldırabiliyor ne de siz çıkmaya cesaret edebiliyorsunuz. Böyle bir anda, bir asker koşarak mevzilendiği yerden çıkıyor ve sizin kutunun dibine gelip kutuyu deviriyor. Bir anda öylece ortalıkta kalakalıyorsunuz. İşte düşük ve normal zorluk seviyelerinde o asker, o kutuyu devirdikten sonra kafanıza kurşunu sıkmak yerine bir süre suratınıza bön bön bakabiliyor veya 5 metre mesafeden ilk atışı o yapmasına rağmen ıskalayabiliyor. Ayrıca düşmanlarımızın IQ'larının artmasıyla yavaş çekim modu da daha bir anlam kazanmış. Sırf görsel eğlence olsun diye değil pek çok yerde ihtiyacınız olacak; şimdiden söyleyeyim.
Bu arada, artık kapıları vurarak açabiliyoruz. Sürekli kapalı mekanlar ve sıkıcı odalarda dolandığımızı varsayarsak oynanış küçükte olsa hızlandırılmış, iyi olmuş. Oyunumuz 6 uzun bölüm şeklinde hazırlanmış. İlk 4 bölüm kendini öyle ya da böyle oynatıyor ancak sonlara doğru eğlenceli kalabalık çatışmalar yok, hatta epey sıkıldığımı itiraf etmek istiyorum. Oyunun sonu ise tatmin edici olmaktan çok uzak. "Ben bu oyuna şu kadar para, bu kadar zaman verdim. Ee? Ne yapmış oldum?” hissine kapılmamanız işten bile değil. Üstelik ilk oyunda yarım kalan cevaplanmamış soruların bırakın cevaplanmasını yeni sorularla öylece ortada kalmanız da cabası.
Son Durak
Yüksek zorluk seviyesinde Extraction Point'i bitirmek için toplamda 6 saat harcadım. Yeniden oynanabilirliği olmayan tek kişilik bir genişleme oyunu için kısa bir süre. Üstelik Extraction Point çoklu oyuncu moduna hiç bir yenilik de getirmemekte. İlk F.E.A.R'ı sevdiyseniz bunu da seveceksiniz kuşkusuz ama eğer aradığınız FPS'lerde yenilik ve değişiklik ise Extraction Point beklentileri karşılamaktan çok uzak.
