Balİna Avlari
Balinalar açık denizlerde gezmekle kalmayıp iç sulara da rağbet eder ve metcezire bağlı olmayan büyük nehirlere girerler. Bazıları mevsimine göre bir okyanustan diğerine göç ederler. Başka balinalar ise iklim, yiyecek ve emniyet gibi zorlar yüzünden belli bir bölgede kalırlar.
İnsanlar, balinaların arkasını takip etmiş ve derinlerin dev memelilerinin sırtından geçimlerini sağlamaya çalışmışlardır. Balina avlarının ne zaman başladığı belli değilse de, İngiltere kıratlarından Alfred bin küsur yıl önce Norveç'lilerin usta balina avcıları olduklarını yazmıştı. Okyanus sahillerindeki Fransız, İspanyol, Belçika ve Holanda limanları Orta Çağlarda gitgide gelişen balinacılık endüstrisinin merkezleriydi. Avrupa'ya balina çubuğu ve balina yağı oralardan gönderiliyordu. Zamanla ticaret daha da genişledi. Eldeki kayıtlara bakılırsa, 1697 yılında 188 gemi Kuzey Buz Denizi'nde Spitzberg adaları civarında iki bine yakın balina yakalamıştı.
18. Yüzyıl sonlarında Amerikalılar da 360 gemiyle balina avcılığına katılarak, bu dev memeliyi yağı, amberi ve ispermeçet balinası'nm başında bulunup melhem ve mum yapmakta kullanılan ispermeçeti için avlamaya koyuldular. 19. Yüzyıl ortalarında Amerikan balina avcı gemilerinin sayısı 735'i bulmuştu.
Eski günlerde üç yıllık bir balina avına çıkan gemiler, gemi başına ortalama kırk ve en çok yüz balinayla geri dönerlerdi. Bugün işler genişlemiştir. Günümüzün modern balina gemisi, yardımcı tekneleriyle günde yetmiş üç, yetmiş beş civarında balina avlayan muazzam bir fabrikadır.
Eskiden balinacılığın daha çok kıyı sularında ve Kuzey Kutbu denizlerinde yapılmasına karşılık, bugün çalışma alanı, en fazla balinanın bulunduğu Güney Kutbu'na kaymıştır.
