Mİsk Faresİ
Kullanılan kürklerin toplamı bakımından Kuzey Amerika'nın en kıymetli kürk hayvanlarından biridir. Kapanla iş gören avcılar yılda on-on iki milyon misk faresi yakaladıklarından, bu kürkler piyasanın en ucuz kürkleri arasında yer almışlardır.
Kızılderili folklorunda misk faresi:
Misk faresi, kuzeydeki ağaç sınırı ile Meksika arasındaki bütün Kuzey Amerika bölgelerinde bataklıkların, göllerin ve nehirlerin yakınında yaşar. Kızılderililerin, misk farelerinin niçin bu yerlerde yaşadıklarını izah eden efsaneleri vardır:
«Misk faresi, bir keresinde büyük bir su baskını sırasında güneş tanrısı Nanaboju'ya yardım etmişti. Bunun üzerine bu tanrı, hayvana, memleketin istediği bölümünde yaşamak iznini vermişti. Misk faresi, mavi göllere öylesine hayran olmuştu ki, oralarda kalmayı istedi.
«Fakat bu misk faresi kararsız bir hayvandı. Çok geçmeden gene tanrının huzuruna çıkarak, kendisine yeşil çayırların verilmesi için yalvardı. Nanaboju onun bu arzusunu da yerine getirdi.
«Fakat misk faresi ertesi gün gene gelerek yeni yurdunda yüzecek hiç bîr yeri olmamasından şikâyet etti ve göllerin gene kendisine geri verilmesini istedi. Nanaboju'nun sabrı taşmıştı, 'Bir gün karaları ister, ertesi gün gene su diye feryat edersin. Madem bir türlü kararını veremiyorsun, bu işi senin için ben yapacağım' dedi. 'Yurdun, bundan böyle ne kuru toprak, ne de derin su olan bataklıklar olacak. Orada uzun ve yeşil otlarla karnını doyurur ve boyuna uygun sığ sularda dilediğin kadar yüzersin'.»
Misk faresi'nin istediği de bu olduğundan günümüze kadar bu gibi yerlerde hayat sürmüştür. Barınmak için kıyılarda kendine, kapısı suyun içinde olan bir delik kazar, yahut da gölün veya nehrin sığ yerlerinde kamışlardan ve otlardan bir yuva yapar.
Çift iş gören bir ev:
Misk faresinin yuvası kunduzunki gibi mükemmel bir yapı değildir, fakat sahibine çifte hizmet görür.Hayvancık ilkin kamışları ve sazları sığ suyun içinde yığa yığa su yüzeyinin yukarısına çıkan bir yığın meydana getirir. Sonra bunun ortasını kemirerek, suyun altında kapısı olan bir yuva haline getirir. Yığma vakit vakit yeni ilâveler yapar. Başka mevsimlerde ot, tohum ve su hayvanı gibi besinler yemesine rağmen, her tarafın donduğu ve yiyeceğin seyreldiği kış mevsiminde bu yuvanın içinde oturup evinin iç duvarlarıyla beslenir.
Misk fareleri nisan ile eylül arasında devamlı ürerler. Bir batında doğan iki ilâ altı yavru bîr ay sonra başlarının çaresine bakabilecek hale gelirler ve yeni yavrulara yer açılması için anneleri tarafından yuvadan kovulurlar.
Bir ilâ bir buçuk kilo ağırlığındaki misk faresi kunduzdan daha küçüktür. Baş ile vücut uzunluğu 25 santim, pullu kuyruğu ayrıca bunun yarısı kadardır. Bu hayvan aslında sudaki hayata uyacak yapıda fazla iri bir çayır sıçanından başka bir şey değildir. Art ayaklan geniş ve parmak araları kısmen derilidir. Kaim ve yumuşak kürkü, su geçirmedikten başka suyu döken uzun ve yağlı kızıl kahverengi kıllarla bezenmiştir. Uzunlamasına yassıhmş kuyruğu ise iyi bir dümen vazifesi görür.
Misk faresi'nin ismi nereden geliyor:
Misk faresi, adını, apışarası bezlerinin kokulu salgısından almıştır. Bu koku hoşa gittiğinden, ifrazat,'lavanta endüstrisinde kullanılır.
Bu hayvanlar genellikle zararlı yerlerde tünellerini kazarken bentlere ve barajlara zarar verdikleri görülmüştür.
