Turgut Bora, 2 yıl önce hız motoruyla kaza yaptı, beyin travması geçirdi. 2 ay yoğun bakımda kaldı. Sol bacak kasları kısaldı. Artık yatağa bağımlı yaşıyor ve güçlükle konuşuyor. Yine de tek umudu yeni bir motosiklet almak.
TURGUT Bora, bateri çalıyor, yüzüyor, dalıyor ve amatörce basketbol oynuyordu. 5 yıldır da motosiklet kullanıyordu. Bir içecek firmasının en iyi tanıtım elemanlarından biriydi. 18 yaşında ehliyetini alır almaz 125 cc’lik bir motosiklet aldı. Biraz kendine güvenmeye başladığında ise 3’üncü motoru olan, Kawasaki hız motorunu aldı. 7 Mayıs 2006’da arkadaşlarıyla İzmit Körfez Pisti’ne gitti. İstanbul’a dönüşte, Dilovası mevkiinde kaza yaptı. Sol şeritte ilerleyen bir kamyonet, aniden sağa dönünce önce bir arkadaşının motoruna çarptı. Arkadaşı yara bile almadı. Ancak Bora, hızını kesemeyince kamyonetin ortasına çarpıp üzerinden taklalar atarak motoruyla yola düştü. Beyin travması geçirdi. Tam 2 ay yoğun bakımda yaşadı. Beyin ameliyatı yapıldı. Beynindeki hasar büyüktü. Güçlükle konuşuyor, başını dik tutamıyordu. 3’üncü ayın sonunda Turgut eve çıkabildi ancak hastanelerden kurtulamadı. Bacaklarında da problem vardı. Bir süre devlet hastanelerinde fizik tedavi gördü. Ancak yoğunluktan dolayı haftada sadece 3 gün, 1’er saat fizik tedavi alabildi.
İyi bir tedavi görseydi yürüyecekti
Onun durumuna çok üzülen babası Tuğrul Bora geçen yıl yaşamını yitirince, annesi Ayla Bora, down sendromlu kardeşi Tuğçe (21) ile maddi, manevi çöküntü yaşadılar. Kasları kısalmaya başlayan bacaklarını kullanabilmesi için Turgut’un iyi bir rehabilitasyon merkezinde tedavi görmesi gerekiyordu. Ancak bu şartlar altında annesi bunu gerçekleştiremedi. Kazadan sonra kısmen bacaklarını kullanabilen Turgut, zamanla yatağa bağlandı. Sol bacağını ve elini bir yıldır hiç kullanamıyor. Babasından kalan emekli maaşıyla ancak geçinebildikleri için tedavisine para ayıramıyorlar. Oğlunun yatakta günden güne eridiğini gören Ayla Bora, "Sağolsun arkadaşları maddi-manevi destek oldular ve halen de olmaya çalışıyorlar. Hem down sendromlu kızıma hem de yatağa bağlanan oğluma bakıyorum. Tek başıma bu kadar oluyor" diye anlatıyor derdini. Bora, bazen tek tük, anlaşılmaz kelimelerle, bazen de işaretlerle derdini anlatıyor. Annesinin, "Ayağa kalkıp tekrar motor kullanacaksın" sözlerini, gözlerinin içi gülerek başıyla onaylıyor.
