Fenerbahçe, Kadıköy’de bir Galatasaray maçından daha galibiyetle ayrıldı. İşin güzel yanı artık Galatasaray’ın ne yapsa olmadığının net olarak ortaya çıkmasıydı. Bu da gösterdi ki önümüzdeki 20-25 yıl içinde 1-2 kaza skoru dışında buradan galibiyetle ayrılmaları çok zor olacak. Üstelik basketbol maçından sonraya gelmesi, aynı günde iki derbi galibiyeti alınması, saferi iyice pekiştirdi.
Derbi sonrası konuşulacakları, ana haber bültenlerinde anlatılacakları tahmin etmek hiç zor değil. En fazla 10-15 kendi bilmezin sahaya attıkları konuşulacak. Hafta boyunca alabildiğine tahrik edilen, damarına basılan taraftarın bunu elbette yapmaması gerekir ama bunu kimler konuşacaklar? Geçen hafta Zico’ya Trabzon’da atılanlara seyirci kalanlar konuşulacaklar. Geçen seneki kupa maçında, herhangi bir Afrika ülkesinde pirinç yetiştirilmesini sağlayacak kadar sahaya su atılmasına sessiz kalanlar konuşacaklar. Her Fenerbahçe – Galatasaray karşılaşması sonrası kırılan koltuklarla çok rahat bir Anadolu kentinin stadında koltuk ihtiyacı karşılanacakken kimse bu durumdan bahsetmeyecek, ilk yarıda polisle nasıl çatıştıkları gündeme getirilmeyecek elbet. Sahi bir Manisa deplasmanında aynı olaylar sebebiyle ceza almamış mıydık ?
Varsınlar alabildiğine eleştirsinler. Neymiş, 2 atak yapmışız da 2 gol atmışız. Dua etsinler işte, bir gün tepemizin tasını attırıverecekler, 7 atak yapacağımız tutacak, o zaman ne olacak ?
Centilmenlikten, spordan bahsetmesi gerekenlerin bakması gereken nokta çok daha farklı. Top Fenerbahçe’de ve oyun bir hakem atışıyla kesiliyor. Galatasaray’lı futbolcu önüne bırakılan topu Fenerbahçe yarı sahasından taca atıyor ve tüm arkadaşlarını ileri çağırarak prese başlıyorlar. Arkasından başka bir pozisyon, top gene oyun atışıyla kesiliyor, önüne top bırakılan Tuncay uzun bir atışla topu Mondragon’a teslim ediyor. Ve üçüncü bir pozisyon, Galatasaray’lı futbolcu önüne bırakılan topu gene Fenerbahçe yarı sahasından taca atıyor ve gene tüm arkadaşlarını ileri çağırarak prese başlıyorlar. İşte bu küçük fark bizim neden Fenerbahçe onların neden Galatasaray olduğunu yeterince açıklıyor zaten. Bu pozisyondan birisi bahseder mi, ondan emin değilim işte.
Hakem konusuna zaten girmek istemiyorum, maç sonu özenle seçilen 3-4 pozisyona bakarak değerlendirme yapmak doğru olmaz. Nerede o görüntülerde ikinci yarı Galatasaray lehine kalkmayan ofsayt bayrakları, nerede ilk yarıda Lugano’nun formasından çekildiği pozisyonda verilmeyen penaltı, nerede Edu ve Tümer’in neden sarı kart gördüğünü mantıklı bir şekilde açıklayacak bir babayiğit, nerede ilk yarı maç bitikten sonra 50 metre deparla Lugano’ya sarı kart göstermeye gelen hakemin neden sarı kartı bulunan Hasan Şaş ve Ümit Karan’ı pas geçtiğini açıklayacak eski bir hakem hocası ? Hani golden sonra tribünlere küfür eden Ümit Karan. Sahi gole giden Kezman’ı formasından çeken Emre’ye neden kırmızı kart çıkmadı ? Faul yanlış kararla Galatasaray lehine verildi diye olabilir mi ?
Fenerbahçe ilk yarının son haftasına 7 puanlık bir avantajla giriyor, derbilerde 7 puan toplayıp yenilgi yüzü görmeden üst üste zorlu haftalardan minimum hasarla çıkarak, Türkiye Kupasında gruptan çıkmayı garantileyerek ve Avrupa’da iddiasını ciddi olarak sürdüren tek Türk takımı olarak. Ama dikkat edilmesi gereken bir maç daha var çünkü derbi galibiyeti sonrası yaşanan puan kayıpları hem derbi zaferinin puan avantajı sağlamasını engeller olmuştur, geçen seneki Ali Sami Yen galibiyeti sonrası yaşanan Trabzonspor beraberliği gibi.
Fenerbahçe, Galatasaray’ın yüzüncü yılında en büyük darbeyi vurdu. Rakibini yendiği maçta şampiyonluğu ilan ettiği gibi hem Şampiyonluk turunu izlemek zorunda bıraktı hem de Şampiyonlar Ligi’nden etti. Şimdi sırada ikinci darbe var, kendi yüzüncü yılında şampiyonluğunu rakibinin stadında ilan edip tur atmak. Bir de ASY’nin ortasına bayrak diken Zico tişörtü güzel gider.
