Ölümün ‘göbek adı’ Rıza’ydı dün sabah!( Ahmet Konanç)
Bedavaya yaşıyoruz bedavaya!.. Hayatımız sudan ucuz!.. Futbolcusu sahada, vatandaşı sokakta ölümle yüz yüze geliyor memleketin!.. Trabzonspor-Sivasspor maçında sahaya inen sayısız ‘taraftar’ değil miydi, hem misafir takımın hem de kendi takımlarının futbolcularının hayatını tehlikeye atan. Bilmem dikkatinizi çekti mi spor sayfalarında, Ömer Rıza’nın kavga esnasında kafasına yediği tekme yüzünden gözü karardı. Apar topar hastaneye taşındı. Kim vurduya gidecekti gencecik futbolcu!.. Hem de Trabzonspor’un futbolcusu!.. Allah korudu Ömer’i... Ya gözü gibi hayatı da kararsaydı!.. Çok şükür, ucuz atlattı... Kim temizleyebilirdi sonra bu iğrençliği. Kim anlatırdı dünyaya halimizi... “Ucuzluk” demişken... Bedavaya yaşıyoruz demişken... Sadece sahalarda değil, bazen evimizin, bazen iş yerimizin önünde bile azraille burun buruna gelmiyor muyuz! * * * İşte benim dün sabah başımdan geçen bir “ölüm hikayesi”... Saat tam 12.00... Sirkeci tramvay durağında, Eminönü istikametine giden araçtan iniyorum. Çıkışa doğru yürürken, Gülhane istikametine giden ve istasyona ‘sessizce’ yanaşan aracı farketmiyorum. Halbu ki her sabah tramvayı kullanan birisi olarak bilmeliyim ki, o araçların içinde, aslında ‘tank kullandığını’ zannedenler olabilir!.. Ve Allah’tan içime doğuyor son anda, sağıma bakıyorum... Azrailim korna çalmadan geliyor ki, kendimi bir anda geriye atıyorum!.. Ucuz kurtuluyorum, tıpkı Ömer Rıza gibi... Gözüm kararmıyor ama hayatımın kararabileceğini hissediyorum o an... Ve gidip diyorum ki araç şöförüne, “Vatandaş dalgın olabilir. Senin görevin geldiğini farkettirerek istasyona girmek değil mi?” Aldığım cevabı mı merak ediyorsunuz? “Sen var ya ahlaksızsın!.. Yalancısın!.. Dalgınsan bana ne!..” Başına sıcak vurmuş olamaz... Onun oturduğu kabindeki klima öyle tatlı esiyor ki!.. Asıl dışarıdaki vatandaş bunalmış, dalgın... * * * Evet, canımızın hesabını sormanın bedeli buymuş meğer ki İstanbul’da... İnsan hayatı emanet edilenlerin arasında “Bananeciler” de varmış meğer... Sadece “Keşke bir korna çalsaydın” dediğimiz için tüm bunlar. Peki niye bu güven kendilerine, niye maaşlarını, vergilerinden aldıkları vatandaşa bu caka, bu fırça! Hadi bizi geçtik(!),binlerce turist geziyor her gün buralarda. Kullandıkları atari oyunundaki bir tank değil!.. Dışarıdakiler de bir oyunun parçası, ‘cansız canlar’ değil!.. Çarpınca ‘bonus’ kazanmıyorsun yani!.. Bu arada ismini öğrenmek istiyorum. Alaycı bir tavırla: “Adım Rıza. Ne yapabilirsin ki! Hadiiii, yürrrüüü”... İşte size bir İstanbul masalı!.. Eminim ki birçoğunuz yaşıyor bunu her gün, caddeler de, statlarda... Federasyon Trabzon’da yaşanan olaylara el attı. Çünkü onlarca kameranın önündeoldu her şey... Ya bizim her gün yaşadıklarımız... Belki içimizden birisinin “hayat ışığı kararınca” onlar da bu işe el atar. Malum, ölmeden haklı değilsin bu ülkede!.. Önce öl, sonra gel!.. (Not: Tramvaylarda işini hakkıyla yapanlar da var. İnsan hayatına ve onuruna saygı duydukları için onlara teşekkür ediyorum)
