Kaç su yılı unutulmaya aktı
Parkları sürdüren esmer fısıltı
Gövden renklerin eridiği o bahçe
Senin evin yağmura yakın olsun
Sabahsın rüzgârın ince örtüsü
Senin gümüş bir kalbin olmalı
Üzgün parkların kalbini
Süsleyen sensin
Aşkını dalgın çocuklar gibi seversin
Parkları da .
Kendini göze aldığın için
Suçlarına kazandığın yeni öğrenci
Aşkların birbirine bıraktığı iyimser
Parklarda öğrenilir ateşin esmer fiziği
Her çocuğun boynu gibi unutulmuş boynun
Parkların konuşkan karanlığı
Ve omuzlarınmış, serin çil uğultusuymuş
Bir anıyı öperken ipeğin tadı
